مهم‌ترین اجزای تشکیل‌دهنده سیستم هیدرولیکی عبارت‌اند از مخزن، پمپ، شیرها و محرک (موتور، سیلندر و …).

مخزن

مخزن هیدرولیک حجمی از مایعات نگه‌داشته، انتقال گرما از سیستم را انجام می‌دهد و به آلاینده‌های جامد امکان تسویه و تسهیل در انتشار هوا و رطوبت از سیال را می‌دهد.

پمپ

پمپ هیدرولیک انرژی مکانیکی را با حرکت سیال که محیط انتقال است، به انرژی هیدرولیک تبدیل می‌کند. انواع پمپ هیدرولیک شامل چرخ‌دنده، پره و پیستون می‌شود، همه این پمپ‌ها دارای زیرگروه‌های مختلفی هستند که برای کاربردهای خاص مانند پمپ پیستون محور خم یا پمپ پرش جابجایی متغیر استفاده می‌شوند. تمام پمپ‌های هیدرولیک با یک اصل مشترک، یعنی جابجایی حجم سیال در برابر بار یا فشار مقاوم کار می‌کنند.

دریچه‌ها

دریچه‌های هیدرولیک عملیات شروع، توقف و هدایت جریان سیال را انجام می‌دهند. این دریچه‌ها شامل پوپت‌ها یا قرقره‌ها بوده و به‌وسیله پنوماتیک، هیدرولیک، برق، دستی یا مکانیکی فعال می‌شوند.

محرک‌ها

محرک‌ها انرژی هیدرولیک را به انرژی مکانیکی تبدیل کرده و این کار را با استفاده از سیلندر هیدرولیک که انرژی هیدرولیک را به حرکت و کار خطی تبدیل می‌کند، یا یک موتور هیدرولیکی که انرژی هیدرولیک را به حرکت و کار دوار تبدیل می‌کند، انجام می‌دهند؛ مانند پمپ‌های هیدرولیک، سیلندرهای هیدرولیک و موتورهای هیدرولیک انواع متنوع و مختلفی دارند که هرکدام با توجه به نوع کار و استفاده دارای ساختار مخصوص به خود است.

نحوه کار هیدرولیک

• سیال تحت‌فشار همواره مسیر با مقاومت کمتر را برای عبور انتخاب می‌کند.
• پمپ تولید فشار نمی‌کند بلکه تولید دبی می‌کند.
• فشار تنها در برابر مقاومت یک مانع ایجاد می‌شود.

اصول کلیدی گفته‌شده باوجود سادگی، اساس علم هیدرولیک هستند. با درک این قوانین به‌سادگی حرکت سیال در خطوط انتقال و عملکرد سیستم قابل‌تحلیل خواهند بود.

 پمپ هیدرولیک

مرکز سیستم هیدرولیک پمپ است که توان مکانیکی را که به‌وسیله موتورهای الکتریکی یا احتراق داخلی تأمین‌شده است، به توان هیدرولیکی تبدیل می‌کند. پمپ تنها جریان سیال را ایجاد کرده و میزان فشار ایجادشده بستگی به عواملی مانند میزان بار مقاومی که توسط عملگر سیستم هیدرولیک بر آن غلبه می‌شود، دارد. پمپ جابجایی مثبت در هر دور چرخش محور پمپ، مقدار مشخصی از سیال را به سیستم هیدرولیک می‌فرستد. این نوع پمپ (دبی ثابت و متغیر) شامل انواع پمپ دنده‌ای، پره‌ای و  پیستونی محوری و شعاعی است.

هیدروموتور

موتور هیدرولیک دستگاهی است که دوران مداوم داشته و برای ایجاد گشتاور لازم برای دَوَران بار چرخشی استفاده می‌شود و شامل انواع دنده‌ای، پره‌ای و پیستونی است.

مثال سیستم هیدرولیکی

از گذشته‌های دور از توان هیدرولیکی برای تسهیل جابه‌جایی ماشین‌های کشاورزی استفاده می‌شد. امروزه و در دستگاه‌های جدید، از این انرژی برای کنترل کشش و موقعیت سوار بر تراکتور نیز استفاده می‌شود، فرمان تمامی تراکتورهای سنگین، بیشتر تراکتورهای نیمه سنگین و حتی بعضی از تراکتورهای سبک نیز هیدرولیکی است. علاوه بر کاربردهای گفته‌شده، از توان هیدرولیکی در تراکتورهای نوین برای جعبه‌دنده‌های هیدرولیکی نیز استفاده می‌شود.

اتصال ۳ نقطه

۳ بازویی وجود دارد که عموماً در عقب تراکتور طراحی‌شده و اگر از پشت به تراکتور نگاه کنیم، دو بازوی پایینی را بازوهای سمت چپ و سمت راست و بازوی بالایی را ساق وسط می‌گویند. دو ساق که بازوهای رابط نامیده می‌شوند، دو بازوی پایینی را به بازوهای بالابر وصل کرده‌اند، این بازوها در دو سرمحور بالابر قرارگرفته‌اند. در سر بازوی رابطه طرف راست پیچی نصب‌شده است که با آن می‌توان طول بازو را کوتاه و بلند کرد، چنین پیچی در بعضی از تراکتورها (مثل تراکتور یونیورسال ۶۵۰) روی بازوی رابط طرف چپ نیز قرار دارد. ساق وسط ممکن است فقط یک بازوی آزاد باشد (تراکتورهای جاندیر) یا بر وسیله کنترل با کشش تکیه کند (تراکتورهای یونیورسال و مسی فرگوسن) ماشین‌ها و ادوات سوار به هر ۳ نقطه سوار می‌شوند، اما ماشین‌های نیمه سوار فقط به دو بازوی پایینی بسته می‌شوند. وسیله‌های دنباله بند هیچ‌گونه درگیری بااتصال ۳ نقطه نداشته بلکه فقط به مال‌بند ثابت یا گردان پیوند می‌خورند، گاهی آن‌ها را به قطعه‌ای وصل می‌کنند که بین دو بازوی پایینی بسته می‌شود (مال‌بند معلق) برای اتصال ادوات سوار معمولاً نیاز به کمک فرد دیگری علاوه بر راننده خواهد بود. پس از تطبیق اتصالات قطعه و ماشین، اهرم هیدرولیک را بالابرده تا ۲ نقطه باهم جفت شوند، زبانه‌ای روی هر یک از اتصالات پایینی اتصال ۳ نقطه تعبیه‌شده است که پس از جفت شدن این دو اتصال آن‌ها را قفل می‌کند. برای پیاده کردن وسایل کافی است تراکتور را به محل انبار برده و اهرم هیدرولیک را پایین برده تا وسایل روی زمین بنشیند، پس‌ازآن، دنده را خلاص و ترمزدستی را باید کشید، راننده آنگاه از تراکتور پیاده شده، ابتدا ساق وسط و آنگاه زبانه‌های قفل دو بازوی پایینی را آزاد می‌کند، راننده سپس بر تراکتور سوار شده آن را از ماشین دور می‌کند.

 اجزای دستگاه هیدرولیک ۳ نقطه

• مخزن روغن
• صافی یا فیلتر سوخت
• پمپ هیدرولیک
• مقسم
• جک هیدرولیکی یک‌طرفه
• اتصال جک به محور بالابر اتصال لنگی
• محور بالابر
• بازوهای بالابر
• اتصال ۳ نقطه
• کنترل با کشش و کنترل با موقعیت
• کنترل حساسیت
• خروجی هیدرولیکی

پوسته یا صندوق جعبه‌دنده و دیفرانسیل در تراکتورها معمولاً به‌عنوان مخزن روغن هیدرولیک به کار می‌روند. پمپ هیدرولیکی روغن را از این مخزن از مسیر یک صافی یا فیلتر مکیده و به مقسم می‌فرستد، مقسم مجموعه‌ای از سوپاپ‌های هیدرولیکی است که اهرم‌های کنترل به کارافتاده و کنترل جهت جریان و بده (دبی) روغن را انجام می‌دهند. اهرم شماره ۱۶ اهرم کنترل اصلی است که وظیفه آن بالا و پایین بردن بازوهای پایینی اتصال ۳ نقطه یعنی ماشین یا وسیله‌ای که به این بازوها متصل است. اهرم شماره ۱۷ برای راه دادن جریان روغن به خروجی دوطرفه است و اهرم شماره ۱۸ این کار را برای خروجی هیدرولیکی یک‌طرفه انجام می‌دهد. هر زمان اهرم شماره ۱۶ به‌طرف بالا کشیده شود، روغن از پمپ به سر پیستون جک رفته و ماشین متصل به اتصال ۳ نقطه بالا منتقل می‌شود. همچنین پایین راندن این اهرم عملیات عکس را ایجاد می‌کند، یعنی روغن جک از مسیر سوپاپ خروجی که در مقسم قرار دارد، به مخزن روغن برگشته و ماشین یا وسیله پایین می‌رود. مقسم هیدرولیک همچنین حاوی یک سوپاپ ایمن است که در صورت بالا رفتن فشار روغن از حد مجاز بازشده و روغن را به مخزن بازمی‌گرداند. بسیاری از ماشین‌های کشاورزی مجهز ‌به جک‌های هیدرولیکی یک‌راهه، یک‌طرفه یا دوطرفه هستند که جک‌های یک‌راهه دارای یک مجرای ورود و خروج روغن هستند درحالی‌که دوطرفه دو مجرای ورود و خروج دارند.